“Modernizmin Babası” olarak tanınan sanatçı, Paris’teki Güzel Sanatlar Akademisi tarafından resmin temel bir öğesi olan rengi, çizgiye ve gerçekçi tasvire fazlasıyla tercih ettiği, yani “özünde bir ressam değil boyamacı” olduğu gerekçesiyle defalarca reddedilmiştir. Cézanne izlenimcilikten yola çıkarak yepyeni sanatsal ifade biçimlerine ulaşarak geç-izlenimciliğin (Post-Impressionism) en büyük ustası haline gelmiştir..

Cézanne, aynı zamanda 20.yüzyıl resminin (kübizm, fovizm, dışavurumculuk, soyut resim) temellerini atan bireyci ve yenilikçi bir sanatçıdır. Modern resmin en önemli temsilcileri Cézanne’ı kendi gelişimleri içinde en önemli öncü olarak gördüklerini belirtirler. Gerçekten de onun yeni mekân anlayışı ve geleneksel perspektif kurallarına karşı duruşu resim sanatını yenilemiş, “özerk” resmin ve resmi geometrik unsurlara ayıracak olan akımların temellerini atmıştır.

Paul Cézanne monografisinde, eserlerinde resim sanatının sınırlarını zorlayarak modern resmin yolunu açan bir sanatçının kendine özgü dünyası vardır.