Fakir Baykurt, 15.6.1929’da Burdur’un Akçaköy’ünde doğdu. Köy Enstitüsü’nde, Gazi Eğitim’de, ABD-Bloomington Indiana Üniversitesi’nde okudu. Köy öğretmenliği, müfettişlik, sendika başkanlığı, Kültür Bakanlığı danışmanlığı yaptı. Sanata şiirle başladı. Şiiri boşlamadı. “Ateşdikenleri” onun ikinci şiir kitabıdır. Romanlar, öyküler yazdı. Türkiye’de 6, Almanya’da 2 ödül kazandı. Yapıtları sinemaya uyarlandı, yabancı dillere çevrildi.

Fakir Baykurt yoksulluğun çocuğudur. Yaşama yoksulların penceresinden bakar. Yazılarını o pencereden bakarak yazar. Yoksullar tarafından tutulmasının nedeni budur. Kalemiyle, diliyle, yaşantısıyla onlardan biridir. Onda sivriliğe, sekterliğe raslayamazsınız. Bir bombacının değil, ardında domuz damları örerek ilerleyen madencinin karakterini taşır. Romanlarında olduğu gibi şiirlerinde de bu anlayış vardır.

Kendi cennetini terkederek endüstrinin cehenneminde karın doyurmaya çalışan insanlarımızın duygularını dile getiriyor, onlarla birlikte üzülüyor, onlar için çırpınıyor.

                                                                                                                                                                                   _Ali Arslan

                                                                                                                                                           ürkiye Postası, 6.10.1989

Baykurt, delikanlı yaşında başladığı şiiri öbür çalışmaları arasında hep sürdürdü. Ne var ki yayımlamayı öne almadı. Kendisi onları uzun emek ürünü, ama alçakgönüllü çalışmalar olarak görür. Bundan ötürü şiir kitabı çıkarma konusunda çekingen olmuştur.